Zgoda dla chrzestnego lub świadka bierzmowania

Kodeks Prawa Kanonicznego wymaga, by chrzestny:

♦ miał ukończone 16 lat;

♦ miał sakrament bierzmowania;
♦ nie był rodzicem kandydata do chrztu;
♦ był praktykującym katolikiem prowadzącym życie zgodne z wiarą Kościoła (uczestnictwo w coniedzielnej Mszy św., regularna spowiedź, uznawanie nauki Kościoła w kwestiach dotyczących wiary i moralności – z tego względu chrzestnym nie może być np. osoba, która żyje w związku niesakramentalnym);
♦ przedstawił zaświadczenie z parafii zamieszkania, że może być dopuszczony do godności rodzica chrzestnego.

Zaświadczenie takie wystawiane jest naszym parafianom wyłącznie na podstawie osobistej wizyty w kancelarii. Jest ono potrzebne rodzicom do spisania aktu chrztu. Odbywa się ono w parafii chrztu zazwyczaj ok. dwa tygodnie przed chrztem.

Chrzestny w czasie liturgii chrztu powinien być w stanie łaski uświęcającej, by w czasie jej celebracji mógł przyjąć Komunię Świętą. Jako pomoc w tym zakresie niektóre parafie (w tym nasza) wydają kartkę do spowiedzi, którą po podpisaniu przez spowiednika należy przekazać księdzu przed chrztem (najlepiej przy podpisywaniu dokumentów w dniu chrztu).

Rola chrzestnego w Kościele od zawsze wiązała się ze szczególną godnością i odpowiedzialnością zarówno wobec Wspólnoty Kościoła, jak i wobec samego kandydata do chrztu i jego bliskich. W Kościele pierwotnym chrzestny nie tylko pomagał kandydatowi w należytym przygotowaniu się do przyjęcia chrztu, ale także wspierał go po chrzcie, a nade wszystko swoją relacją do Boga, postawą życia i modlitwą pociągał do wiary i pomagał w wytrwaniu w wierności Bogu i Kościołowi. Dlatego Kościół od zawsze troszczył się o to, by chrzestny spełniał określone warunki, które dają uzasadnioną nadzieję na należyte wypełnianie przez niego swojego zadania.

Uwaga: Kodeks Prawa Kanonicznego dopuszcza tzw. instytucję świadka chrztu, która ustanowiona jest dla osób ochrzczonych, należących do niekatolickiej wspólnoty chrześcijańskiej i tylko obok chrzestnego katolika. Katolik zatem może być jedynie chrzestnym, a nie świadkiem chrztu.